Panna cotta

Panna cotta to rodzaj deseru pochodzenia północnowłoskiego. Jako jego źródło wymienia się Emilię-Romanię, Piemont lub Toskanię.

Nazwa panna cotta nie była wymieniana we włoskich książkach kucharskich przed latami 60. Jedna niezweryfikowana historia mówi, że została wynaleziona w Langhe na początku XX wieku. Słownik z 1879 r. wspomina o potrawie zwanej „angielskie mleko”, przyrządzanej ze śmietanki gotowanej z żelatyną i formowanej. Inne źródła podają, że latte inglese składa się z żółtek jaj; być może nazwa ta obejmowała każdy zagęszczony syrop przypominający budyń.

Region Piemontu wpisał panna cottę na listę tradycyjnych produktów spożywczych w regionie. Jego receptura obejmuje śmietanę, mleko, cukier, wanilię, żelatynę, rum i marsalę wlane do formy z karmelem. Panna cotta stała się modna w Stanach Zjednoczonych w latach 90.

– 400 ml śmietany 30/36%
– 100 ml tłustego mleka
– 50 g cukru
– 50 gramów cukru waniliowego
– 2 łyżeczki żelatyny
– 50 ml
– owoce/syrop owocowy do dekoracji

1. Wlać 50 ml zimnej wody, dodać żelatynę i wymieszać. Odstawić na 10 minut, by żelatyna napęczniała.
2. Włożyć miseczkę z żelatyną do misy z gorącą wodą i mieszać, doprowadzając do całkowitego rozpuszczenia się preparatu.
3. Śmietanę wlać do garnka. Dodać mleko, cukier i cukier wanilinowy. Doprowadzić do wrzenia. Gotować przez 3 minuty.
4. Przelać masę do małych foremek. Przykryć je folią spożywczą.
5. Wstawić do lodówki na parę godzin, a najlepiej na noc.
6. Po wyjęciu z lodówki formę włożyć do gorącej wody na kilka sekund Wyciągnąć na talerz..
7. Ozdobić owocami.