Falsomagro, sycylijski król oszustów

Jeśli przetłumaczyć literalnie nazwę falsomagro, oznacza ona „fałszywego chudzielca”. Skąd takie połączenie? W przypadku tego dania nie używa się zbyt wielu składników, ale za to w sporych ilościach. Szczególnie dotyczy to mięsa. Etymologia zgadza się i w tym przypadku z faktycznym stanem potrawy, bowiem zazwyczaj do jej przyrządzenia stosuje się raczej chudą odmianę tego składnika.

Falsomagro wywodzi się z Sycylii, a początki dania datuje się na XIII wiek. Obecnie przygotowuje się je w obrębie całej wyspy, ale tylko na szczególne okazje. Co ciekawe, pochodzenie nazwy nie jest włoskie, ale francuskie. Inne jej odmiany to farsu magru, farsumauru, falsumagru. Początek wyrazu pochodzi z francuskiego słowa farce, które oznacza farsz.

Pierwsza wersja potrawy oparta była na dużej ilości mięsa, które wypełnione było resztkami chleba. Wraz z biegiem czasu falsomagro stało się dużo bogatsze w tłuszcze (np. oliwę z oliwek). Obecnie do jego przyrządzenia używa się wołowiny lub cielęciny, które ubija się na kształt prostokąta. Dodaje się do tego bekon, chleb, ser, cebulę, zioła, czosnek i jajka, które mają być ozdobą środka potrawy.

Danie jest czasochłonne w wykonaniu, ale zapewniamy – zrobi wrażenie na każdym!