Czekoladowe sycylijskie cannoli

Sycylijskie cannoli jest z pewnością jedną z najbardziej znanych włoskich słodyczy. Zostało nawet umieszczone na liście Tradycyjnych Produktów Rolno-Spożywczych prowadzonej przez Ministerstwo Rolnictwa i Leśnictwa! Tradycyjne cannoli są wykonane ze smażonego wafla w kształcie tuby wypełnionego ricottą owczą, ale nadzienie może być różne: z kremu Chantilly czy czekoladowego kremu ​​pistacjowego.

Wafelek cannolo jest chrupiący. W jego środku znajduje się słodka masa wzbogacona kandyzowanymi owocami, kroplami czekolady, aromatem wanilii i / lub cynamonu. Zazwyczaj dekoruje się go cukrem pudrem i posiekanymi orzechami (migdały, pistacje, orzechy laskowe), które umieszcza się na porcji nadzienia wychodzącej z wafla.

Historia cannoli jest w pewnym sensie niepewna. Pochodzenie tego deseru można zrekonstruować za pomocą przypuszczeń i wskazówek ze starożytnych pism. Wydaje się pewne, że cannoli ma bardzo dawne początki. Z biegiem czasu ulegało jednak znacznym zmianom, aż do dnia dzisiejszego.

Jako pierwszy wspomniał o cannoli Cyceron w 70 roku pne. Podczas podróży na Sycylię zafascynował się „Tubus farinarius dulcissimo edulio ex lacte fartus”, czyli tubą z mąki wypełnioną miękką śmietaną mleczną. Jedna z hipotez powstania deseru jest także związana z dominacją arabską. Chociaż ricotta to produkt, który istnieje na Sycylii od dawna, to Arabowie zmieszali ją z cukrem, tworząc wyśmienity krem, który jest podstawą sycylijskiej słodyczy.

Inna hipoteza, mocno poparta przez dziennikarza i historyka Gaetano Basile, mówi o cannoli, które powstały jako typowy deser okresu karnawału. Miał być żartem, czymś zabawnym i jednocześnie lekceważącym, dlatego wybrano kształt… fallusa. Nie można go było zaprezentować dokładnie tak, jak został zaprojektowany, więc wykonano cięcia po obu stronach. Tak narodziło się cannoli, jakie znamy dzisiaj.